Limiet van je lichaam?

Misschien een stomme vraag, maar hoe weet je wanneer je de limiet van je lichaam bereikt hebt, althans toch voor die dag?

Ik was gisteren gaan klimmen (indoor) en tijdens het klimmen heb ik absoluut niets gevoeld, buiten dan op de laatste route dat mijn spieren totaal geen kracht meer hadden. Ik vond zelfs dat het heel goed ging, zwaardere routes (zit nu rond de 5A), vlotter klimmen, etc. Maar een uurtje later kreeg ik een énorme klop. Misselijk, hartkloppingen, hoofdpijn, ... in kort: ik voelde me écht niet goed en het enige dat ik kon doen was gaan liggen. Vandaag is het beter, maar voel ik dat mijn lichaam nog compleet uitgeput is.

Het probleem is dus dat ik tijdens het klimmen totaal niets voelde dat ik te ver zou gegaan zijn. Als ik weet hoe te voelen/weten wanneer te stoppen, kon ik het voorkomen natuurlijk. Daarom dus de vraag of er geen enkel manier is om te weten tot waar en hoelang je kan gaan (buiten door het mee te maken natuurlijk en daar conclusies uit te trekken).

Thanks on beforehand,
Blacky

---

Misselijk, hartkloppingen, hoofdpijn, ...

---

Dat lijkt me niet een normale reactie op een te ver gaan al trainende. Ik denk dat het hier eerder te wijten is aan niet goed gegeten hebben ifv de training of een opkomend griepje of... Het feit dat je stevig trainde speelde zeker een rol maar ik denk niet dat je het had kunnen voelen aankomen.
Om nu te antwoorden op de vraag hoe je de limiet van uw lichaam kan inschatten : Trial and error is de enige manier om uw lichaam echt te leren kennen. Er zijn geen op zichzelf voldoende 'red flags' hiervoor. Naar uw lichaam luisteren leert u uw lichaam beter begrijpen. Zaken om op te letten zijn dan : u vermoeid voelen, wakker worden met pijn of stijfheid in de armen of vingers, heel vermoeid voelen van bij de aanvang van een nieuwe training,...
Manieren om tijdens het trial & error proces de negatieve gevolgen te beperken zijn : geef uw lichaam voldoende rust en varieer voldoende in uw sportiviteit en tijdens het klimmen op zich.

Een kort antwoord voor iets waar heelder boeken over geschreven worden en thesisstudenten ettelijke studies over mogen doen.

Vriendelijke groeten,
Tijl
 
----------------
The time to start training is when you stop improving - Ben Moon

kleine extra noot

---

althans toch voor die dag?

---

Belangrijker dan de limiet voor die dag is nog de limiet tout court. Uw lichaam leeft niet in dagen maar wel 7 op 7, 24 op 24. De vermoeidheid is dan ook iets dat zich opbouwt en afbouwt bij om het even wat je doet. Bijvoorbeeld : een rustdag waarbij je de jarenlange gewoonte van elke avond 50 sit-ups en 50 push-ups te doen niet overslaat is inderdaad een rustigere dag maar geen volle rustdag. Waar ik niet mee wil zeggen dat zoiets doen een slechte gewoonte is!

Denk er gerust verder op door.
Grtz,
T
 
----------------
The time to start training is when you stop improving - Ben Moon

Ik kan me alleen maar aansluiten bij Tijl. Misschien bijkomend toch eens een inspanningstest doen bij een dokter. Als je zo zwak werd kan dit aan vele factoren liggen. Zelf heb ik veel last gehad met mijn longen (2 x klaplong, 1 x geperforeerd longvlies) en dit voelde ik ook niet aankomen behalve dat ik plotseling de trap niet meer opkon zonder buiten adem te geraken en van mijn sus te draaien. Een flauwte zoals je die beschrijft kan ook aan je rikketik liggen. Ik zou hierover niet panikeren, maar een grondige test bij de dokter kan je helpen om toch zoveel mogelijk risico uit te sluiten. Kortom, er zijn 1000 en 1 factoren die aan de basis kunnen liggen, en uit persoonlijke ervaring kan ik je enkel aanraden om bij abnormaal gedrag van je lichaam een (goede, ervaren) dokter te consulteren. Beter een keer te veel dan te weinig gaan!

Groetjes en keep it healthy.
 
[last edited on 2008.01.09 12:06:52]

Eén van de dagelijkse parameters die je kan controleren is je ochtendpols. Die geeft meestal een goede indicatie of je gerecupereerd bent van de vorige dag, ziek aan het worden bent enz.
Spijtig genoeg is hartslag van (te) veel factoren afhankelijk zodat in uithoudingssporten veel met lactaatmetingen gewerkt wordt.
Neem deze in lig, bij het ontwaken. Een stijging van meer dan 10 slagen wijst op ziekte of overtraining.
Waar het wel voor gebruikt kan worden (hartslagmeting) tijdens de training is om te controleren als je weerstand traint of telkens opnieuw maximaal gaat in een route, je hartslag elke keer opnieuw ten eerste tot een maximum kan gaan, ten tweede, of je binnen de minuut, en zeker na 3 minuten voldoende normaliseert.
Indien je niet meer maximaal kan gaan (in hartslag) na enkele keren, is het vat op en heeft het geen zin meer zwaar door te gaan.
Zoals reeds aangehaald, ook voldoende brandstof is nodig. Zorg ervoor dat je voldoende koolhydraten in je lichaam hebt. Zowel bloed- als spierglycogeen (suikers) dient voldoende aanwezig te zijn. Door training kan je er voor zorgen dat je meer kan opnemen en meer reserve in je spieren kan stockeren. Ook het trainen van het hele lichaam is belangrijk. Elke spier kan maar beter in conditie zijn, zodat lactaat (melkzuur) gemakkelijker afgebroken wordt.
Zoek zeker in het begin niet steeds de limiet op. En herhaalt zich dit, laat je dan eens controleren. Een maximale inspanningstest op de fiets met EKG-meting is geen overbodige luxe. Je kan dit o.a. laten doen bij een sportarts of een gespecialiseerd centrum zoals mensana.

Ik begin rustig op te bouwen tot routes waarin ik moet "werken" en dan, als ik zie dat mijn prestaties in een route verslechteren tegenover de vorige pogingen, pak ik pauze of ik begin af te bouwen naar gemakkelijkere niveaus en klim nog een uurtje gemakkelijke routes....

met die hartkloppingen zou'k toch eens naar een dokter gaan, of evt ziekenhuis, ff aan de monitor...


 
----------------
Let's go climbing !!! -El muchacho loco...

Alvast bedankt iedereen voor de info en tips.

Ik moet zowiezo binnenkort naar de huisarts om mijn bloed te laten trekken en checken (doe ik jaarlijks). Dan zal ik vragen voor een uitgebreide bloedcheck op alles dat ze maar kan verzinnen. En zal ik even uitleggen wat
er gebeurd is en vragen wat ik best kan doen.

Zowiezo vind ik het best eng. Ik ben een kleine hypochonder, dus maak me snel dingen wijs die er zouden kunnen zijn. Hopelijk kunnen ze me snel iets onschuldigs melden zoals een tekort aan iets ofzo

Thanks!

Het is niet de bedoeling dat je het eng begint te vinden. De meeste mensen die sport beoefenen hebben dit wel eens voor. Toen ik nog veldlopen deed (lang geleden bij de scholieren) ben ik eens tot het uiterste gegaan zonder dat ik het doorhad. Hoofdoorzaak was de adrenaline en ook mijn hoge pijngrens. Resultaat was dat ik 5de werd ipv 20ste, maar dat ik de rest van de dag en ook nadien compleet om zeep was met bijna dezelfde symptomen als jij had (hardkloppingen, onwel, appelflauwte). Nu 14 jaar later doe ik nog altijd sport en ik kan me nog steeds moeilijk inhouden, maar ik ken wel een groot stuk van de grenzen van mijn lichaam door een inspanningstest te doen in de fitness hier. Wat ik nu ook regelmatig doe is gaan joggen met een hartslagmeter. Dan merk ik snel dat ik te hard bezig ben omdat mijn hartslag te hoog wordt terwijl ik eigenlijk net het gevoel heb van lekker door te gaan. Het beste is IMHO om je limieten bij de dokter of fitness of andere gecontroleerde omgeving te testen, en vooral blijven sporten, daar wordt je sterker van en je kan langzaam je limieten verleggen door sterker te worden.

P.S. Ook voeding is zeer belangrijk, maar ik ben geen authoriteit daar ik jaren lang serieus heb gesnoept van de plezieren die de brouwerijen ons schenken.
 
[last edited on 2008.01.09 17:34:19]

Misschien een domme opmerking, maar kan het niet gewoon zijn dat je wat ziek aan't worden bent, dan krijg je rapper een 'klop' achteraf.
Ben zondag tijdens het klimmen kompleet uitgevallen, diagnose de volgende dag was een viruusje...

Heb wel eerder met koorts en zo geklommen ook, op't moment zelf gaat dat goed, daarna was ik niks meer waard.

Nou, voor zover ik kan voelen denk ik niet ziek te zijn / worden. Maar dat kan natuurlijk nog altijd veranderen, bij mij duurt vb. een griep altijd een tijd eer het 'inwerkt'. Maar ik heb ook al wel eens met koorts en een opkomende ziekte gaan sporten en dat voelde toch anders aan.

Ik heb vroeger ook al eens met aan Step te doen compleet over mijn limiet heen gegaan, maar dat voelde toen wel anders en dat was ook na een nachtje slapen over. Maar vandaag nog voel ik me zo zwak, niet vermoeid, maar gewoon alsof mijn hele lichaam niets kracht ofzo meer heeft.

Ach ja, we zullen er nog eens een nachtje over slapen en ik moet toch zowiezo naar de dokter zoals ik al zei voor mijn jaarlijkse bloedtest, dan gaan we gewoon een weekje sneller ofzo.

Nogmaals bedankt!