Vernieuwde pad van 'Jeunesse' in Freyr

Al iemand het vernieuwde pad naar de 'Jeunesse' in Freyr getest?
Enige reacties zowel positief als negatief zijn altijd welkom!
Voor meer info over het hoe en waarom:
http://www.rebolting.be

Ik ben er vandeweek gaan klimmen. tlag wa gladig maar dat was na een regenbui.. voor de rest verliep het afdalen en omhoog komen behoorlijk veilig!

wat is eigenlijk de reden van het nieuwe pad?

prima werk!

erosie tegengaan

Geen verbetering!

Ik ben van mening dat de vervanging/verlegging van het pad naar de Jeunesse geen toegevoegde waarde heeft.

Waarom niet:
- een deel van het pad is te steil aangelegd. Hierdoor kans op uitglijden endaardoor zal met geneigd zijn naast het pad te gaan lopen (is ruwer, dus minder kant op uitglijden). Hierdoor zal de definitie (begrenzing) van het pad vervagen.
- een deel van het pad (daar waar het oude trace wordt gevolgd) is prima. De helling is hier minder en er is geen kans op erosie.
- er is gepoogd met een paar steentjes een verharding/treden te maken. Dit is niet gelukt.
- er is vrij in het begin van het nieuwe trace een pad in de steile wand uitgegraven, waardoor een steil talud (70 graden tot loodrecht) aan de bergzijde is ontstaan. Dit is instabiel en zal het snel begeven.
- daar waar nu het pad naar de LP afbuigt gaat het pad naar de Jeunesse door een erosiegoot/watergoot naar beneden. Dit is steil en glibberig. Bij de vorige onderhoudsronde van het pad is het pad hier juist omheen aangelegd.

Al met al heeft dit pad geen meerwaarde ten opzichte van het oude pad.

Wanneer je een fatsoenlijk pad dat lang mee moet gaan aan wilt leggen moet je dit op een duurzame wijze doen.

Dat houdt in:
- trace op juiste plek, zodanig dat men niet van het pad af zal willen wijken omdat een andere weg korter/logischer/makkelijker lijkt.
- trace niet te steil om uitglijden/erosie te voorkomen. Maak juist WEL treden in steile stukken (in tegenstelling tot wat in het werkdocument Padenaanleg Freyr 14 mei 2006 staat).
- geen onbehandeld hout gebruiken. Dit gaat rotten en is niet goed vast te zetten. Dit wordt ook in het werkdocument genoemd. Toch is ook in het nieuwe pad weer een boomstam gebruikt.
- geen lukraak gestapelde steentjes aanzien voor een netjes gestapeld/gemetseld pad. Broddelwerk is geen subsituut voor vakwerk. Stonepitching of hoe je het ook wilt noemen is meer dan het stapelen van brokkelige, toevallig gevonden stenen.
- afzetting daar toepassen waar pad niet evident is/breed is.
- pad niet aanleggen door erosiegoot/waterloop

Bij dit alles staat het gebruik van duurzame materialen voorop:
- om verrommeling te voorkomen.
- om te voorkomen dat om de paar jaar weer al het werk opnieuw verricht moet worden.
- gebruik dus goede en grote stenen (gekocht natuursteen, geen brokkelige toevallig gevonden rots), metsel het zonodig op de plek (zie pad Tete de Lion). Gebruik zo nodig goed hout dat in een gemetselde/betonnen voet is vastgemaakt met roestvrijstaal/verzinkt ijzerbeslag.

Freyr-specifiek:
De enige paden in Freyr die aan bovenstaande eisen kunnen voldoen zijn het pad tussen Tete de Lion en 5 Anes en de 30 meter gemetseld pad onderlangs de Tete de Lion.
Het argument dat in Freyr alleen gebruik mag worden gemaakt van natuurlijke materialen, afkomstig uit het gebied, snijdt geen hout. Juist in een natuurgebied zorg je er voor dat het 'verkeer' in goede banen wordt geleid zodat het buiten de paden treden wordt vermeden. Iedereen die wel eens in een Noord-Amerikaans natuurpark/gebied is geweest weet hoe dit zou moeten. Als geimpregneerd hout uit den boze is, gebruik dan goed natuursteen dat aangekocht is (aan natuursteen geen gebrek in Belgie). Als laatste zou ik nog willen pleiten voor de snelle plaatsing van 2 bio-plee's onderaan de wanden. Maar een dergelijke voorziening zal waarschijnlijk een utopie blijven. Of snel vernield worden/vervuild raken - we blijven tenslotte Europeanen met z'n allen. En die gaan helaas niet zo netjes met de natuur om...

Harald

 
----------------

!!!Mort au cons!!!

 
[last edited on 2008.01.14 14:49:01]

Ik kan Harald zijn ideeën grotendeels onderschrijven. Ik heb het nieuwe oude pad afgelopen weekeinde ook eens bekeken en mij toch wel verbaasd. Je krijgt een beetje het gevoel dat men zich niet heeft afgevraagd waarom dat pad ooit verlegd is. Als je naar de erosiegoot in dit nieuwe oude pad kijkt lijkt me dat toch vrij duidelijk, dat was niet omdat het een goed pad was. In het verleden hebben een aantal mensen zich flink uitgesloofd om een einde aan deze situatie te maken en nu wordt een zelfde inspanning gepleegd om de boel weer terug te draaien. Jammer.
Een tweede punt zijn de stenen die zijn gebruikt ter versteviging van het pad. Het grootste deel bestaat uit circa vuistgrootte stenen. Het lijkt me dat die één voor één naar beneden geschopt zullen worden, niet moetwillig maar omdat ze niet de juiste omvang hebben. Ik heb in de alpen nog nooit een pad met dergelijke stenen gezien en ik vermoed omdat dit geen standhoud.
Ik vind het erg jammer dat er zoveel goedbedoelde energie is gestoken in deze naar mijn idee ontoereikende oplossing.
 
[last edited on 2008.01.14 21:39:08]

Niemand houd u tegen om het zelf te doen he!!!

reactie

Mijn reactie,

Vooreerst zijn veel van de kritieken zeker terecht.Maar we wilden op één weekend, dwz 2 dagen, de risico's die de metalen staven vormen voor wandelaars oplossen.
Natuurlijk onmogelijk om via 'stone-pitching op te lossen op 2dagen. Wat niet wil zeggen door een jaarlijks onderhoud van telkens kleine delen
van dit pad dit door correct stonepitchen,dat we een behoorlijk resultaat kunnen bekomen
Het talud aan de start is inderdaad te steil uitgegraven maar dit zal later nog verder worden gegraven. Het is instabiel omdat het nog niet voldoende is ingegraven.
Het grote couloir is geen erosiegeul (door kenner vastgesteld), maar een natuurlijke rotsgeul. Inderdaad niet eenvoudiger dan tredes.
Probleem tredes veranker je met metalen staven, iets wat archeologen ons niet willen toestaan.
Ik geef wel toe dat in de huidige toestand het zeker geen meerwaarde is tenzij het feit dat we ongelukken met de betonijzers op korte termijn vermijden.

Het probleem van een tracé voor klimmers is dat ze altijd zo recht mogelijk naar beneden afdalen, iets wat volledig tegensteld is aan het niet steil aanleggen van een pad. Probeer dus maar eens een correct tracéé te vinden.
Het probleem van welk hout te gebruiken om tredes te maken is op te lossen. Het verankeren zonder betonijzers echter niet.
Het probleem met gebruik van mortel is dat dit in de meeste gevallen de erosie langs het pad verhoogt.

Lukraak met te kleine stenen stonepitchen is inderdaad geen oplossing, maar een tijdelijke oplossing tot we dit volledig kunnen aanleggen.
Er zijn trouwens stenen genoeg in een zeer oude groeve op de site zelf. De stenen echter terplaatse krijgen is geen eenvoudige taak.

Het idee van het sporadisch gebruik van boomstammen: door een duidelijk en bruikbaar pad te maken, zorgen de wandelaars voor een verdichting van de bodem, waarna de boomstam laer geen functie meer heeft. Dit is zeker niet op alle plaatsen gelukt.

De geul is geen erosiegeul! Het pad aan Tête de lion is door de gemeente aangelegd. Dit ligt niet binnen de zone van natuurgebied. Wij hebben die aanleg ook gewoon moeten vaststellen zoals jullie.

Naar mijn idee is het huidige tracé beter, de huidige toestand van het tracé echter niet.
Maar dit kunnen we verbeteren. Het oude tracé kunnen we niet verbeteren tenzij we weer betonijzers of mortel gebruiken.

Hopende op begrip
 
[last edited on 2008.01.15 19:49:47]

@ Erik B: dat is een onzin opmerking. Of wil je hiermee zeggen dat JIJ wel hebt meegeholpen en IK niet? Dat klopt. Gelieve constructief bij te dragen. Het is zeker niet de bedoeling dat zomaar eenieder zelfstandig aan de slag gaat en doet wat hij/zij wil. Lees Kobe's verhaal er ook maar eens op na. Er spelen meer belangen.

En als ik de kans kreeg om het zelf (volgens eigen plan: duurzaam, degelijk en goed) te doen, ja dan zou ik het ook daadwerkelijk doen. Ik durf best de handen vuil te maken. Maar dan moet daar wel draagvlak en toestemming voor zijn.

Er is al een plan opgesteld om de paden in Freyr te onderhouden: zie rebolting.be. Prima, maar ik ben van mening dat het goed moet gebeuren - want vrijwilligers-tijd is schaars.
 
@Kobe: ik noem het een erosiegeul omdat alles (...mensen...) in de geul naar beneden donderd / uitgleed. En ik weet dat het pad onder de Tete de Lion buiten het beheersgebied valt. Maar het is wel het enige pad dat fatsoenlijk is aangelegd: stevig, duurzaam en met quasi gebiedseigen weinig confronterende materialen (Belgisch kalksteen).

Nogmaals dank voor alle werk. Ik heb kritiek (probeer het opbouwend op te vatten) omdat ik het zonde vind als het rendement op arbeidsuren laag blijkt te zijn wanneer na een aantal jaar wederom hetzelfde probleem optreedt. Ik erger mij aan de jammerlijke staat van inrichting in vrijwel alle Europese natuurgebieden en zou graag zien dat daar waar grote aantallen mensen merkbare druk op een systeem uitoefenen gekomen wordt tot een duurzame oplossing, zodat de natuurlijke toestand van ondergrond, bodem vegetatie/ecosysteem (voor zover ueberhaupt nog mogelijk in Europa) zo veel mogelijk bewaard blijft. Dit het Amerikaanse systeem van Wilderness indachtig. Ook archeologen zouden dit toe moeten juigen. Een minimale verstoring van ondergrond (door betonijzers, betonnen voetjes of hier bij mij in Holland in de buurt door heipalen) is te prefereren boven een grootschalige verstoring van heel het gebied. Het eerste biedt in een later stadium altijd nog de mogelijkheid van onderzoek, het tweede is onomkeerbaar en leidt tot verlies van data en/of erfgoed.

gr, Harald

 
[last edited on 2008.01.16 15:26:01]