Op 8a.nu waren ze aan het discuteren over een 9a of een 9a+. Naar het schijnt was de route niet geklommen zoals de routeopener in gedachte had...

---

Naar het schijnt was de route niet geklommen zoals de routeopener in gedachte had...

---

Mijn mening: als je de route klimt, en alle haken inpikt, dan heb je de route geklommen. Als er een gemakkelijkere manier bestaat dan de route-openaar ontdekt heeft, dan moet de quotatie aangepast worden. Waar ga je anders de grens trekken?

Ik zie het straks al voor me: "jij hebt die 9a niet geklommen, want jij hebt dit greepje gebruikt, en ik het greepje 10cm ernaast dat veel moeilijker is..."

Exact Rafa. Nico nous a indiqué lui-même avoir réussi un beau projet. C'est ce qui compte. Bien plus que la cotation. Au delà, il cote juste et belge. On peut lui faire confiance.

Hubert

Hello, als je de titel leest "cotations Belges" ... in de "montagne magazine" van april 2007 staan een hele reeks tabellen met vergelijkingen tussen de verschillende "cotatie-systemen" ... en juist een kleine aanmerking ... cotaties blijven altijd individueel en gebonden aan de persoon die de cotatie heeft gegeven, en of het een "pasje", een "lengte", of een "route" is. Bij voorbeeld : in het hooggebergte blijft een "petite cheminée pénible" van in de jaren stillekes zelfs als het "maar" een vier plus is ... "pénible" ... en als die bovendien vol sneeuw en ijs zit, in het onweder, enz zelfs "très prénible" en dan zwijgen we over het "engagement" ... met andere woorden de "reserves" waarover je beschikt en het "risico" en de "terugkeermogelijkheden" die je accepteert ... met andere woorden cotatie en historiek van wie wat geklommen heeft, hoe snel en hoe moeilijk hij het vond zijn erg belangrijk maar blijven een individueel gegeven en een vergelijkingspunt met de eigen mogelijkheden.
edited :
PS ... de Jo enz van hieronder heeft "groot" gelijk ... als je de topo van 1970 neemt zul je zien dat er routes "D" worden gecoteerd met één of ander pas "5" en omgekeerd ... maar daar worden ook meestal de "openaars" vermeld ... als referrentie ... en de "D" slaat wel degelijk terug op het "engagement", de nodige uithouding, enz voor de volledige route ... zoals in het hooggebergte waar de meeste routes in de italiaanse kant van de Mont Blanc, Monte Rosa, enz "overcoteerd" zijn omdat de terugkeermogelijkheden "penibel" zijn ... zoals "delicate dalles" van in de jaren 1930 meestal "gemakkelijk" zijn met onze rubberzolen en het "gemakkelijk" wringwerk in nu nog meer versleten cheminées "verschrikkelijk" ...
 
Maar een bepaalde "homogeniteit" met referenties in een massief is altijd "wenselijk". Daarom is het klimmen van een aantal "klassiekers" in een "onbekend" massief altijd een "must" ...
 
[last edited on 2007.11.13 08:57:54]

(Franse) Sportklimquotaties hebben niks met engagement te maken, enkel met de technische moeilijkheid. Al kan een lange route wel eens een plusje meer krijgen dan een korte met even moeilijke passen.

Over routequotaties zijn al vele liters inkt (of vele bits) gestroomd. Tegenwoordig heb ik de indruk dat voor het betere klimwerk steeds meer een dubbele quotatie gebruikt wordt, met aparte aanduiding van het engagement en de techniciteit. Geen slechte zaak imho. Ik heb zelfs al driedubbele quotaties gezien, waar de behaking nog eens apart aangeduid wordt, om onderscheid te maken tussen een lange goed beveiligde (of beveiligbare) route en een korte route zonder veel mogelijkheid tot afzekering...

Maar hier ging het erover of een Belgische Xy moeilijker zou zijn dan een (bv) Franse? Het is een soort zeldzame blijk van Belgisch nationalisme hiervan uit te gaan. In de praktijk denk ik dat we het erover eens kunnen zijn dat er zelfs aanzienlijke verschillen zijn tussen de verschillende Belgische massieven (en zalen)
 
----------------
Think different!

Het verschil tussen Durnal en Mozet.

Er is in mijn optiek weinig verschil in waardering tussen de wat moeilijkere routes (vanaf 6c)in Belgie en elders. Ik doe echter toch niet net zo makkelijk een 7a on sight in Belgie als in pak'mbeet Geyik B, de Franken of in de Tarn. Dit komt doordat de meeste rots in B veelal technischer is dan elders. Hoewel deze klimstijl mij ligt, heb ik er toch wat moeite mee tijdens on sight belimmingen.

Een moderne hal-klimmer, met een overdosis kracht en een goede go-for-it voorklimmoraal, zal een overhangende bakken-route op l'Oasif een eitje vinden, terwijl ik als ongetrainde plaatklimmer loop te denken dat routes van vergelijkbare moeilijkheid in Belgie zo gek nog niet zijn. Ze gaan me in ieder geval net zo makkelijk af - meer getruct ja, maar minder sleuren ook.

Nou zijn er ook af en toe extreem softe gebieden te vinden waardoor ook de moeilijkere routes in de meeste Belgische massiefen hard gewaardeerd lijken. Is je buitenlandse ervaring beperkt tot - pak 'm beet - een gebied als de Costa Blanca, dan zul je als bakken-georienteerde halklimmer inderdaad denken dat Belgie een plusje meer verdient. Of sterker nog, je zult denken dat alle rots in B vreselijk is, de routes expo, de rots glad en domweg niet leuk klimmen (lees: bakken hijsen).

Voor de makkelijkere routes in Belgie geldt dit deels wel. Er zitten met name in de heel makkelijke routes veel gladgeklommen gedrochten.

Wat een verschil met elders. Want in menig modern, goedbehaakt, ruw sportklimgebied zijn de waarderingen van makkelijke routes vaak enorm soft. Op het extreme af zelfs. Het kan gebeuren dat je 5a/b routes aantreft die je zonder er bij na te denken op je approach-schoenen soleert als ware het een 3e graads passages in een klassieker in de Dolomieten of weet-ik-veel-waar. Daar is het soms pas hard gewaardeerd.

Wat dan meteen ook weer aangeeft waarom het raar is om dit soort beginners-routes zo makkelijk gewaardeerd wordt. Kom je eens ergens waar wat engagement, techniek of inzicht gevraagd is, dan worden de routes meteen hard gewaardeerd gevonden, of lelijk of zelf onlonend. Een 6b-plaat op de Handegg is niet moeilijk, maar anders . Obekend maakt onbemind.

----------------

!!!Mort au cons!!!

 
[last edited on 2007.11.13 09:08:35]

Just van de Vinz , geef die jongen een pintje van mij ...

Alhoewel de schrijvers van de vorige berichten ook zeker wel een punt hebben ... sommige stijlen liggen de een beter dan de andere , daarom is een kwotatie soms zo moeilijk te geven dus : geniet gewoon van het aanbod en wat minder naar de graad . Persoonlijk klim ik nog altijd liever een superknappe 6c+ dan het evt lelijke 7a gedrocht ernaast (hoewel dit meestal op voorhand niet te zien is ...)

greetz to ya all

xke
 
----------------
failure never hurt anyone , until now ....!!

't is toch geen klimweer, dus...

---

een superknappe 6c+ dan het evt lelijke 7a gedrocht ernaast

---

-Wat is eigenlijk het verschil tussen een 6c+ en een 7a?
Een 6c+ is moeilijker, want er staat een hogere letter en een plus meer in tov een 6 en 7
 
----------------
Ik heb blijkbaar het Forever Young syndroom.
Guido